Diversiteit in Organisaties

Hoe kijken we vaak en waarom moeten we anders leren kijken?

Vaak bestaat in organisaties een bepaald ideaalbeeld van bijvoorbeeld de “succesvolle medewerker” of de “succesvolle carrière”. Dit ideaalbeeld is vooral gestoeld op het verleden, waarin de beroepsbevolking en de levensrealiteiten veel homogener waren dan nu het geval is. Alsnog houden veel organisaties vast aan dit beperkte ideaalbeeld en accepteren het als “de norm”. Het vasthouden aan een beperkt ideaalbeeld biet echter te weinig ruimte voor de heterogene beroepsbevolking met haar levensrealiteiten. Zo kan een beperkt ideaalbeeld leiden tot systematische ongelijkheid tussen mensen behorend tot verschillende sociale groepen. Willen organisaties ruimte maken voor diversiteit, dan moeten we kritisch leren kijken naar beperkte ideaalbeelden met het doel om deze op te rekken en ruimte te maken voor multipliciteit.

Wat houdt anders kijken in en waarom is dat veelbelovend?

“Normaal is een concept waar niemand iets aan heeft”

Connectify kiest ervoor om diversiteit in organisaties vanuit het kritisch perspectief te benaderen en daagt het idee van “normaal” uit! Hierbij staan onderliggende en vaak onzichtbare (machts)processen en praktijken in organisaties centraal.

De vraag is altijd: Hoe kunnen we processen en praktijken dusdanig optimaliseren, zodat het beperkte ideaalbeeld wordt uitgedaagd en er meer ruimte komt voor een breder begrip en invulling van concepten zoals succes en carrière.

En waar gaat anders kijken en meer ruimte nou concreet over?

Anders, dat betekent dus kritisch kijken naar hoe beperkte ideaalbeelden en systematische ongelijkheid in stand worden gehouden. Vaak worden vanzelfsprekende processen en praktijken niet meer bevraagd of getoetst. Wanneer heb jij bijvoorbeeld voor het laatst stilgestaan bij de beperkingen die schuilen achter het idee van de borrel ter afsluiting van een event? Of de procedure voor beoordelings- of selectievraagstukken? En de dynamiek in selectie-/beoordelingscommissies? Kritisch kijken naar “dingen die normaal zijn”, biedt kansen om dergelijke processen bij te stellen en meer ruimte voor diversiteit en inclusie te creëren.